 Na een verlengde winter/corona-pauze van twee maanden en met nog liefst 18 competitiewedstrijden voor de boeg, stond ons vlaggenschip vandaag aan de aftrap voor de inhaalwedstrijd tegen Unitas’30 uit Etten-Leur. De verwachtingen waren hooggespannen, er was immers een geslaagd trainingskamp en er werden al enkele goede oefenwedstrijden afgewerkt. Maar het werd een zeer teleurstellende vertoning, die eindigde in een terechte maar tegelijk ook onnodige 0-2 nederlaag.
Het eerste halfuur was van Spartaanse kant uitermate zwak, er werd bijna geen combinatie op de mat gelegd. Unitas’30 was veel meer aan de bal, maar kwam overigens ook nauwelijks tot echte kansen. Integendeel, de grootste kans was toch voor de Spartanen, toen na defensief geklungel bij Unitas’30 de bal tweemaal voor het inschieten was. Eerst was het Angelo Semil die in plaats van zelf af te ronden de bal nog onnodig breed legde achter een medespeler. De bal kwam uiteindelijk alsnog voor de voeten van Manzenza Quiavuazoa, die wel strak in schoot maar de bal nog via een verdedigend been net naast zag gaan.
Op het half uur was het toch Unitas dat de score opende. Eerst ontsnapte Spartaan’20 nog toen verdediger Diego Liefden de bal op de eigen lat kopte, maar een minuut later was het wel raak. Talib Azaroiali verspeelde op het middenveld dom de bal, onze centrale mensen stonden net op het verkeerde been en Papito Puriel zei namens Unitas dankjewel en omspeelde doelman Poya Maleki Seifar simpel: 0-1.
Spartaan’20 leek wakker geschud en er volgde tot de rust ineens een beter kwartier, met meer inzet en diepte in het spel. Een fraaie aanval over links met een goede voorzet van Angelo Semil ging net aan het hoofd van Talib Azaroiali voorbij. Met nog een minuut op de klok voor de pauze raakte Talib de bal wel met het hoofd maar nu stond de lat een treffer in de weg; en de rebound werd vervolgens op de paal geschoten, tweemaal dikke pech dus.
De eerste grote kans na rust was voor Unitasser Richard de Koomen, die snoeihard voorlangs kopte. Daarna direct twee grote kansen voor de Spartanen. Eerst voor Angelo Semil, die te langs aarzelde om in te schieten, en daarna was het O’brean Cronie die op de keeper schoot. Spartaan’20 had in deze fase van de wedstrijd een overwicht en voerde de druk op. In de 66e minuut werd Xavier Akinrinbola aan de linkerkant diep gestuurd. De uitlopende doelman vloerde de Spartaan-spits, maar de scheidsrechter legde het niet als 100% kans voor een doorgebroken speler uit en trok geel, waar rood ook had gekund. De vrije trap van ruim 20 meter van Enes Ozturk ging vervolgens rakelings naast het doel. Even later leek Xavier dan wel te gaan scoren, maar stond het vizier niet op scherp omdat hij leek te twijfelen tussen afronden en nogmaals breed leggen, waardoor de bal voorlangs het doel hobbelde zonder dat een medespeler er nog bij kon om in te tikken.
Met nog een kwartier te gaan nog een fraaie afstandspoging van Enes Ozturk, maar zijn knal werd even zo fraai overgetikt door Unitas-doelman Jeroen Sebregts. Langzaam vloeide het geloof in een goed resultaat weg bij de Spartanen en met nog negen minuten op de klok werd de wedstrijd beslist. Richard de Koomen schoot snoeihard binnen uit een hoekschop: 0-2. In de laatste minuten was Unitas nog dichtbij een derde treffer, maar tweemaal redde Poya Maleki Seifar prima.
Er valt nog wat te sleutelen aan de Spartaanse elf. In ieder geval moet het minstens zo doeltreffend worden als in de voorgaande twee oefenwedstrijden, waarin wel liefst tienmaal werd gescoord. Volgende week een vrije zondag, en daarna kans op herstel bij het sterke DHC.