onze trainers

In aflevering zes van deze serie een dubbel-interview met twee ‘oer’Spartanen die samen JO15-1 coachen. We spraken ze apart van elkaar en waren uiteraard benieuwd naar wat ze met elkaar gemeen blijken te hebben in hun visie en aanpak én hoe ze elkaar juist kunnen aanvullen.

Roy Bosschaart en Didi Lopes, trainers van JO15-1

Eerst even hun voetbal- en trainerscarrière.

Roy (31, getrouwd, vader van een dochter en zoon) begon zelfs als 6-jarige in de F en speelde zijn hele jeugdperiode altijd in de hoogste teams van Spartaan’20. Na deze mooie jeugdcarrière volgden slechts enkele wedstrijden in het eerste elftal en enkele jaren in een vriendenteam. Gezin en zijn drukke werk als transportplanner bij Hapag Lloyd deden hem besluiten te stoppen met voetbal. Wel was toen al de kiem gelegd voor een trainersloopbaan: als 16-jarige B-speler leidde hij al de F2! Er volgden jaren als assistent bij D1, C1, B1 en B2. En nu is Roy voor het derde seizoen de hoofdcoach van JO15-1. In het bezit van het TC-3 diploma, er is ambitie voor meer maar de tijd voor die studie ontbreekt voorlopig.

Didi (41, getrouwd, vader van twee zoons) begon met voetbal bij YVV de Zwervers, maar kwam als D-speler naar ons en speelde hier tot en met de A1. Hij ging voor zijn kansen in het betaald voetbal, maar slaagde niet bij RKC. Er volgden enkele jaren op het (toen) hoogste amateurniveau bij TOGR en RVVH, maar op zijn 27^e stopte Didi door blessureleed. Als trainer startte hij bij het derde en tweede elftal van RVVH, maar na de geboorte van het tweede kind ging ‘thuis’ even voor. Toen zijn zoontjes gingen voetballen, ‘rolde’ Didi er weer in, als begeleider van die teams. Nu assisteert hij Roy met veel plezier en volgend jaar wil Didi beginnen met de TC-3 opleiding.

JO15-1 mogen we een talentvolle groep noemen, maar 1^e divisie Hoog is ook een pittige opgave. Wat wil je bereiken, wat  verwacht je van het seizoen?

Roy: “Het hoogste doel is spelers in alle opzichten te laten door ontwikkelen, iets dat we feitelijk willen in alle lichtingen. Het moeilijke is, dat wisselvalligheid hoort bij deze leeftijdsgroep, maar je dat eruit wilt halen. Aan de jongens leren zich ervan bewust te zijn dat ze niet alles zelf kunnen en ook als team dingen moeten oplossen. Mijn sportieve verwachting: we spelen voor de winter een hele competitie van 14 wedstrijden en ik reken toch op een plek bij de eerste vier, zodat we ook daarna minstens in deze klasse blijven.”

Didi: “We hebben een leergierige groep, ze willen allemaal stappen maken in hun ‘voetbaldroom’. Ik wil ze iets meegeven in voetbal én gedrag en keuzes daarbuiten. Ik werk dagelijks in de jeugdhulpverlening met beïnvloedbare jongens die ik in het juiste netwerk wil brengen, dat ze een stap verder helpt in het leven. Ik gebruik ook mijn eigen ervaring, altijd een ‘plan-B’ hebben naast voetbal: een goed schooldiploma halen! Als coaches willen wij ook weten hoe het ze op school vergaat. Daar hebben we het zo nodig ook met de ouders over, want zaken zie je terug op het voetbalveld. En die sportieve droom dit seizoen: top-3 voor de winter, bij maximaal geloven in hunzelf misschien wel meer.”

Hoe ben jij tijdens de wedstrijd en hoe ziet de samenwerking in de begeleiding eruit?

Roy: “Ik ben gedreven en emotioneel behoorlijk meelevend, verwacht van iedereen 100% inzet. Ik zet in de coaching wel het teambelang voorop. Ik ben uiteraard als hoofdcoach eindverantwoordelijk, maar 99% overleg ik met Didi. En we hebben ook nog als klankbord en hulp achter de hand Rick Buitenhuis (trainer van het succesvolle JO13-1 van vorig seizoen), zijn extra kennis is heel welkom.”

Didi: “Ik ben strikt en veeleisend, maar af en toe een geintje moet ook kunnen. Ik besteed veel aandacht aan de voetbaltechnische details.”

Heb je een favoriete club en van welke (type)  speler geniet je het meest?

Voor beiden is er maar één topclub, hoe kan het anders, Feyenoord. Maar hun voorkeur voor een favoriete type speler is opvallend verschillend.

Roy: “Een speler die geweldige techniek koppelt aan ‘neusje voor doelpunten’ en ook nog met enorme uitstraling in het veld staat; Van Persie is een uitstekend voorbeeld en vroeger Dennis Bergkamp ook.”

Didi: “Atijd mentaliteit tonen en dan is Sergio Ramos mijn voorbeeld.”

De laatste vraag, wat hebben jullie verder nog voor wensen of ideeën voor onze club?

Roy: “We hebben een prachtige naam in het land met onze jeugd en daar mogen we trots op zijn. Maar dat zou juist in de uitstraling en werving van sponsoring nog wel meer mogen opleveren. Meer mensen vragen of ze iets voor de club willen betekenen, want die zijn er best. Misschien dat ook de aangestelde verenigingsmanager op dit punt wat kan betekenen?”

Didi: “Spartaan’20 is door de clubliefde van veel vrijwilligers groot geworden en die sfeer moet blijven. Toch denk ik dat naast het voetbaltechnische gedeelte er nog meer ‘organisatie’ neergezet zou kunnen worden als we over nog meer mensen beschikken. Een beter overzicht van mensen, ook ouders met bepaalde kwaliteiten, dat zou hierbij kunnen helpen.”