Een aantrekkelijke wedstrijd met nogal wat “vreemde” gebeurtenissen, fouten (lees blunders) bij veel “acteurs” en ook wat gele kaarten en zelfs een rode kaart.
Beide teams gingen langdurig vol voor de winst. Het was niet altijd een garantie voor goed voetbal, maar er viel genoeg te zien voor het publiek. Het sterkste deel van beide ploegen was de aanval, hetgeen wel te verwachten was omdat beide de eerste twee wedstrijden veel hadden gescoord. Op de verdedigingen lag dus veel druk.
De score werd geopend door Olympia, maar daar was een ernstige fout van Spartaan’20-keeper Giovanni e Man voor nodig. Olympiaan Soefian de Koning mocht een vrije trap nemen op 22 meter recht voor het doel. De bal ging recht op de keeper af en leek zonder veel moeite door hem te kunnen worden gepakt, maar hij verkeek zich volkomen: 0-1.
Bij Spartaan’20 waren er veel ‘net niet’ momenten. Bovendien wist Olympia-keeper Robbert Dols ook de nodige pogingen in de kiem te smoren. In de 33e minuut was het toch raak. Een fraaie combinatie tussen Rowendey Schoop en Xavier Akinrinbola werd door laatstgenoemde besloten met een doeltreffende schuiver: 1-1. Twee minuten later ontstond een scrimmage voor het Spartaan’20 doel waarbij Laurens Bogaard de bal in het doel werkte. De scheidsrechter kende de 1-2 toe, tot verbazing en ongenoegen van publiek en Spartanen omdat zij van mening waren dat de bal kort daarvoor ruim over de achterlijn was geweest. De assistent-scheidsrechter stond op de lijn en vlagde, maar kreeg ten onrechte geen gelijk van de arbiter.
De volgende stommiteit werd begaan door Olympiaan Hamza Mehrach, die de bal opzichtig opzettelijk met de hand meenam en hem een gele kaart opleverde. Een stommiteit die ook de nodige irritatie van zijn trainer opleverde en hem even later zuur opbrak. Dezelfde speler viel namelijk kort daarna met de nodige overdrijving op de rand van het strafschopgebied ter aarde, kreeg wederom geel en kon dus vertrekken. Over het feit of er op hem net buiten het strafschopgebied een overtreding was begaan, waren de meningen toch verdeeld. Uit balans gebracht in het duel was hij wel, dus de gele kaart leek evenzo wat overdreven. Feit was wel dat Olympia nu met 10 man verder moest en dát de verhouding in de rest van de wedstrijd ging bepalen: Spartaan’20 met voortdurend aanvallende intenties en Olympia loerend op de counter. Op slag van rust kopte de doorgaans trefzekere Rowendey Schoop de bal laag net langs de verkeerde kant van de paal.
Na rust dus een heel andere situatie. Spartaan’20 met de numerieke meerderheid en Olympia dat zich steeds meer beperkte tot het counteren en ook tijdrekken. Soefian de Koning was vaak de spil waarom de counter draaide en Spartaan’20 moest soms alle zeilen bijzetten om niet meer averij op te lopen. Spartaan’20 verhoogde de druk en het tempo en dat had succes. In de 61e minuut een uitstekende voorzet van Waylon Kampwart, die door Rowendey Schoop hard in het Olympia-doel werd gekopt: 2-2. Spartaan’20 kreeg enkele grote kansen om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Shayron Curiel schoot in ideale positie snoeihard net over de lat. Vervolgens werd een voorzet van Xavier Akinrinbola die een meter voor de doellijn langs rolde door iedereen gemist . Klap op de vuurpijl was de misser van de scheidsrechter in de extra tijd, die wel zag dat invaller Toy Seide in het strafschopgebied stevig aan het shirt werd getrokken en daardoor ten val kwam, maar de arbiter gaf er zijn eigen uitleg aan om toch geen penalty toe te kennen. Een VAR had wellicht de Spartanen geholpen…
De 2-2 was een resultaat waar Spartaan’20 het minst tevreden over was en waar Olympia gezien de omstandigheden uiteraard vrede mee had.