Zaterdag 1 april speelden we thuis tegen Zestienhoven.
Waar we er van uit gingen dat deze wedstrijd super makkelijk zou worden en dat we zonder moeite zouden winnen bleek het tegenovergestelde in de eerste helft. We werden verrast. De tegenstander speelde goed en benutte zijn kansen en al snel stonden we 3-1 achter. Ik zat vol ongeloof te kijken en had mijn hoop bijna opgegeven.
Ik hoopte dat Leandro ze in de rust flink op hun donder zou geven, laten inzien hoe slecht we de eerste helft speelden en uiteindelijk vertrouwen dat we sterker terug kunnen komen.
Blijkbaar is dat ook gebeurd, want de 2e helft ging veel beter. We benutten onze kansen en al snel stonden we 3-3 en langzamerhand werden er meer doelpunten gescoord met uiteindelijk een stand van 7-3.
Ook had het naar mijn mening nog groter verschil kunnen worden, maar we hebben nog steeds moeite met overspelen.
Misschien ligt het aan de leeftijd van de kids, maar ze moeten gaan inzien dat voetbal een teamspel is en dat het spel met elkaar wordt gespeeld en dat elk speler even belangrijk is. Waarschijnlijk komt dat besef later.
As zaterdag hebben we een super belangrijk wedstrijd, mochten we deze winnen hebben we uitstekende kans om kampioen te worden en dat hebben de jongens zeker verdiend. Ik hoop het echt van harte.
We gaan ze as zaterdag sterk en samen aanmoedigen vanaf de zijlijn en vol vertrouwen kijk ik er naar uit.
Tot zaterdag.