In een voetbaltechnisch pover duel gebeurde er toch genoeg om het voor de toeschouwers aantrekkelijk te maken. Voor rust stapelde de Spartaan-defensie fout op fout en had WCR feitelijk nog meer kunnen profiteren. Na rust zag het er juist bij de mannen uit Rhoon niet goed uit en namen onze mannen alsnog afstand.
De eerste grote kans deed zich al na twee minuten voor toen Jeffrey Borges vrij voor Spartaan-doelman Yusuf Can verscheen maar te hoog mikte en verzuimde WCR op voorsprong te brengen. Even later had Desire Simson aan de andere kant de 1-0 op de voet, maar Erik de Graaf redde in het Rhoonse doel. Na acht minuten was het toch 1-0, toen Gino Paesch voorzette en Toy Seide niet hard maar wel zuiver de bal in de hoek kopte buiten bereik van De Graaf. De vreugde aan Spartaan-kant was van korte duur en bovendien werd het hierna wel erg simpel weggegeven. Eerst gingen Pato Ribeiro en Osman Tozlu samen in de fout, waardoor Merwin de Brito vrij eenvoudig de gelijkmaker kon binnenschieten. En binnen een kwart wedstrijd kwamen de Rhoonaars zelfs aan de leiding na opnieuw verdedigend gestuntel aan onze zijde. Weer was het Merwin de Brito die van dichtbij kon binnen tikken, 1-2. We mochten van geluk spreken dat het voor de thee hierbij bleef. Yusuf Can redde prima op een vrije trap van oud-Spartaan Wesley Zwaan en Jeffrey Borges miste het doel op een haar na. Aan de andere kant had de gelijkmaker kunnen vallen, maar Guilliano Medar redde namens WCR koppend op de lijn.
Hoewel qua spel nog altijd niet groots, was er na rust veel meer vuur bij ons en werd WCR onder druk gezet. Keeper Erik de Graaf bezweek al snel onder de pressie door de bal vlak voor zijn doel los te laten en bood zodoende Toy Seide de gelegenheid om voor de 2-2 te zorgen. Nog in dezelfde minuut had Toy zijn derde treffer al kunnen maken, maar hij kopte rakelings over. Weer even later kwamen we toch aan de leidende 3-2, toen Trecy Kapata in ‘de zestien’ werd gehaakt; Amin Chaali schoot de door de goed leidende maar ook zeer ‘aanwezige’ arbiter Hans Henneveld terecht toegekende strafschop zuiver in.
De wedstrijd was nog allerminst beslist, daarvoor was met name de Spartaan-defensie te onzeker. Doelman Yusuf Can beoordeelde al uitlopend een situatie verkeerd en dat betekende bijna weer de gelijkmaker, maar Melfried Everts redde op de doellijn. Ook een kopbal van Merwin de Brito verdween tot opluchting van alle Spartanen rakelings buiten het doel naast de paal. In de counters bleven we ook wel gevaarlijk. Uit een ervan ontstond een hoekschop die in tweede instantie prima werd voorgezet door Amin Chaali; de kluts voor het doel deed de bal in de voeten van Toy belanden en die mikte de bal prima in de bovenhoek: 4-2. WCR zette nog eenmaal aan en dwong Yusuf Can nog tot twee uitstekende reddingen, maar verandering in de stand kwam er niet meer.
Onze ploeg deed prima zaken en stijgt door de zege drie plekken op de ranglijst.
