glz-sp20

Wat een teleurstelling en vooral ook ergernis onder de trouwe Spartaanse supporters die windkracht negen en de kou trotseerden. Waar vorige week nog dankzij enorme werklust Kocatepe aan de kant werd gezet, maakten onze mannen er vandaag vooral na rust een droevige vertoning van en leed men geheel onnodig maar terecht een gevoelige nederlaag tegen het beslist niet grootse GLZ/Delfshaven.

In de eerste helft, met de sterke wind tegen, leek het nog ergens op. GLZ wachtte vooral af en Spartaan’20 had het betere van het spel. De eerste gevaarlijke actie van de wedstrijd kwam op naam van Toy Seide, die bijna op de achterlijn zich prima van de tegenstander ontdeed. Helaas ging hij voor eigen succes met een poeier voorlangs, waar terugleggen op een medespeler beter was geweest. Zoals gezegd wachtte GLZ vooral af en kwam van hen het eerste gevaar halverwege het eerste bedrijf. Even later de tweede grote Spartaanse kans op een voorsprong, maar Ersin Akdag verzuimde de bal in het doel te schuiven. Ondanks de sterke wind mee schoot GLZ nauwelijks op doel, maar in de 34e minuut was het wel bijna raak. Een snoeiharde vrije trap vanaf 20 meter werd nog met de vingertoppen geraakt door keeper Yusuf Can en dat was precies genoeg om via de paal een treffer te voorkomen.

0-0 rust leek niet slecht en na de thee met de wind mee gingen de Spartaanse supporters er dan ook eens goed voor zitten, want dit kon toch niet fout gaan… Helaas, we liepen snel achter de feiten aan. Geklungel cq gebrek aan handelingssnelheid van Osman Tozlu bracht ploeggenoot Trecy Kapata in de moeilijkheden. Vervelend was het dat arbiter Wagner niet wilde zien dat Trecy werd gehaakt, gevolg was wel dat de GLZ-spits ongehinderd op het doel af mocht en de 1-0 kon binnenschieten.

In plaats van hiervan te hebben geleerd nog geen kwartier later een zo mogelijk nog grotere fout: Ersin Akdag schoof een bal zomaar in de voeten van een tegenstander, GLZ speelde de situatie prima uit en het 16-jarige GLZ-talent Enes Kahriman faalde niet in de afwerking: 2-0.

Binnen enkele minuten kwamen we toch nog terug in de wedstrijd. Een toegekende strafschop na een licht vergrijp op Toy Seide stelde Desire Simson in staat de 2-1 aan te tekenen. Met drie wissels in de plaats van de meest falende Spartanen trachtte coach Monteiro nog een gelijkspel uit het vuur te slepen, maar mede doordat ondanks de harde rugwind nauwelijks schoten tussen de palen werden gericht, zat een tweede treffer er niet meer in.

Enigszins lachwekkend was nog wel de situatie waarin Spartaan-doelman Yusuf Can een vrije trap wegens ‘zes seconden’ tegen kreeg, terwijl hij gewoon zo sportief was om even te wachten met uitschieten vanwege een geblesseerde tegenstander. Blijkbaar dacht de scheids dat onze ploeg voor stond….

Door de nederlaag zijn we gezakt naar plaats 11 op de ranglijst. Over twee weken het uitermate belangrijke duel thuis tegen JHR, gelegenheid Ă©n noodzaak tot revanche!